ஹரன் பிரசன்னா

ஆக்காண்டி – தைரியமான நாவல். முக்கியமான நாவல். சில நாவல்களை எழுத தைரியம் தேவை. இது அந்த வகை நாவல். ஈழப் படைப்புகள் அனைத்தும் தமிழகத் தமிழர்களின் பார்வையில் முன்பெல்லாம் ஒரே வகையினதாகத் தெரிந்துகொண்டிருக்க, வாசு முருகவேலின் நாவல்கள் அவற்றிலிருந்து வேறுபட்டு வருகின்றன. ஒற்றைப்படைத் தன்மையிலிருந்து மேலேறி உள்முரண்களையும் அதே சமயம் ஈழக் குரலின் அடிநாதத்தை விட்டுவிடாமலும் இருக்கின்றன. இதனாலேயே அவருக்கு ஆதரவை விட எதிர்ப்பே அதிகம்.

அடிப்படைவாதக் குரல்கள் என்று முத்திரை குத்தப்பட்ட குரல்களில் ஒன்று, இஸ்லாமியர்களையும் அதன் பயங்கரவாதத்தையும் நியாயமாக வேறுபடுத்திப் பார்க்கச் சொல்வது. இந்த நிதர்சனம் நடந்துவிடக் கூடாது என்பதற்காகவே இந்தக் குரலின் மீது அடிப்படைவாதக் குரல் என்று முத்திரை குத்தப்பட்டது. இது முற்போக்காளர்கள் என்று சொல்லிக்கொள்ளும் அரசியலுக்கு உகந்ததாகவும் இருந்தது. வாசு முருகவேல் இந்தக் கருத்தாக்கத்தைத் தரவுகளுடன் கூடிய புனைவால் உடைக்கிறார். இதனாலேயே அவருக்கு எதிர்ப்பு அதிகமும் வருகிறது. அதே சமயம் இவர், முற்போக்காளர்கள் சொல்லும் அடிப்படைவாதக் குழுவில் இருப்பவரும் அல்ல என்பது இவரை முழுவதுமாகக் கை கழுவ முடியாமல் அவர்களைப் படுத்துகிறது.

ஈழத் தமிழ் மக்கள், அங்கே வசிக்கும் இஸ்லாமியத் தமிழ் மக்கள் இருவருக்குமான முரண், பிரச்சினைகளைப் பற்றிப் பேசும் நாவல், இவர்கள் மீதான சிங்கள பௌத்த ஆதிக்கத்தையும் ஒருங்கே பேசுகிறது. அரசியலில் பகடைகள் எப்படி நேரம் பார்த்து வீசப்படுகின்றன என்பதை இந்த நாவல் தெளிவாக்குகிறது.

வாசு முருகவேலின் நாவல்களில் எனக்கிருக்கும் குறைகள் இந்த நாவலிலும் உண்டு. ஒன்று, புதிர் போலப் பேசிச் செல்வது. இது புரிந்தவர்களுக்குப் பெரிய வாசிப்பனுபத்தைத் தரும். ஆனால் பெரும்பாலானவர்களுக்கு அலுப்பைத் தந்துவிடக் கூடும். அடுத்தது, விரிவாகச் சொல்லவேண்டிய விஷயத்தை ஒரு வரியில் சொல்லிவிட்டுப் போவது. இதை ஓர் உத்தியாகவே அவர் நினைவோடு செய்யக் கூடும். ஆனால் இதை அவர் பரிசீலிப்பது நல்லது.

இன்னொரு வகையில் பார்த்தால், எப்படா நாவல் முடியும் என்பதைவிட, நாவல் முடிந்துவிட்டதே என்று நினைப்பதுவும் நல்லதற்குத்தான். நிச்சயம் வாசித்துப் பாருங்கள். அகிலன், தாசன், அவன் தங்கைக்காகவாவது வாசியுங்கள்.

கெ.ஆர்.மீராவின் ‘சூர்ப்பனகை’ சிறுகதைத் தொகுப்பு படித்தேன். எனக்கான தொகுப்பல்ல. இத்தனை வெளிப்படையான பெண்ணியம் எனக்கு ஆகாது. ஒரு கதை நம்மோடு கொள்ளும் ஆத்மார்த்தமான உறவை முடிவு செய்வது அதனுள் இருக்கும் அந்தரங்கமான, ஆர்ப்பாட்டமில்லாத கதையின் போக்குதான். வெளிப்படையாக ஆடம்பரமாக அலட்டலாக அது கதையை மீறும்தோறும் அக்கதை பிரசாரக் கதையாகிறது. இந்த ‘சூர்ப்பனகை’ சிறுகதைத் தொகுப்பு முற்றிலுமாக ஆடம்பரமாக, பிரசாரமாக ஆகிவிடவில்லை. அந்தரங்கமாக அமைதியாகவும் இல்லை. இரண்டுக்கும் இடையே இருக்கிறது.

இத்தொகுப்பில் ‘லி’ என்னும் எழுத்து அச்சாகாமல் ‘-’ என்று அச்சாகி இருக்கிறது. ஒரு பதிப்பகம் பதிப்பிக்கும் புத்தகங்களில் இதுபோன்ற எதிர்பாராத பிழைகள் வந்துகொண்டே இருக்கும். ஒரு பதிப்பாளனாகப் பல சம்பவங்களை இதுபோன்று பார்த்திருக்கிறேன். எனவேதான் எழுத்துப் பிழைகளைப் பற்றி நான் என் விமர்சனங்களில் எழுதுவதே இல்லை. இதைச் சொல்வது வேறொரு காரணத்துக்காக.

எனது முதல் சிறுகதைத் தொகுப்பான ‘சாதேவி’ ஆரம் வெளியீடாக வெளிவந்தது. அதில் முதல் கதையில் மட்டும் பி என்ற எழுத்தைக் காணவில்லை. மற்ற கதைகளில் பிரச்சினை இல்லை. திஸ்கி எழுத்துருவில் பழைய எழுத்துரு ஒன்றை வேறொரு எழுத்துக்கு மாற்றும்போது நிகழ்ந்த விபரீதம் இது. முன்பெல்லாம் ‘ஆ’ என்ற எழுத்தில் பிரச்சினை வரும். 2000களில் தமிழ் எழுத வந்தவர்களுக்கு நினைவிருக்கும். ஆபாசமாகப் பேசினான் என்பது பாசமாகப் பேசினான் என்று வந்துவிடும். இதற்காக நான் என்ன செய்வேன் என்றால், ஆ என்ற எழுத்தை மட்டும் %% என்று ரீப்ளேஸ் செய்துவிட்டு, எழுத்துரு மாற்றிவிட்டு, பின்னர் %% என்பதையெல்லாம் ஆ என்று மாற்றுவேன்.

சாதேவி தொகுப்பில் பி என்ற எழுத்து இல்லை, அதற்குப் பதிலாக ப என்று இருப்பதாக ஆனந்த் அழைத்துச் சொன்னார். என்னால் நம்பவே முடியவில்லை. இத்தனை ப்ரூஃப் பார்த்தும் பி இல்லையா? மை காட்! நான் ப்ரூஃப் பார்த்தது யூனிகோடில். பி சுழித்துக்கொண்டு போனது வேறொரு எழுத்துருவில்.

‘சூர்ப்பனகை’க்கும் இப்படித்தான் ஏதோ ஒன்று நிகழ்ந்திருக்கவேண்டும். அடுத்த பதிப்பில் சரிசெய்வார்கள்.

அனந்த் என்றதும் நினைவுகள் அவரைச் சுற்றுகின்றன. நான் கிழக்கில் இருந்தபோது மூன்றாவது எம்.டியாகச் சில காலம் வந்தவர் அனந்த். அமெரிக்கவாசி. சார் என்று அழைக்கவே கூடாது, அனந்த் என்றே அழைக்கவேண்டும் என்றார். அனைவரின் புருவங்களும் உயர்ந்தன. எல்லாவற்றிலும் ஓர் அமெரிக்க ஒழுங்கை எதிர்பார்த்தார். அதனாலேயே மறுநாளில் அனைவருக்கும் அவர் பிடிக்காமல் போனார்.

ஆனால் பழக பழகத்தான் தெரிந்தது அவர் மனசுக்குள் ஒரு குழந்தை இருக்கிறது என்று. இதனாலேயே கூட அவருக்குப் பிரச்சினைகள். அவரால் பிறருக்கும்.

நான் கிழக்கில் இருந்து விலகி சுவாசம் தொடங்கியபோது என்னை அழைத்து அத்தனை அன்பாகப் பேசினார். என்ன என்னவோ அறிவுரைகள் சொன்னார். வாட்ஸப்பில் நீள நீள கட்டுரைகளை அனுப்பினார். முதலீடு தொடர்பான லின்க்குகளை அனுப்பினார்.

ஒரு கட்டத்தில் மெல்ல மெல்ல அவருடனான தொடர்பு குறைந்துபோனது. ஆறேழு மாதங்களுக்கு முன்னர் அவர் உடல்நலம் சரியின்றி இறந்து போன செய்தியைக் கேட்டபோது உண்மையிலேயே வருந்தினேன். இதை எழுதும்போது கூட ஏதோ ஒரு சோகம் பரவத்தான் செய்கிறது. நல்ல மனிதர். தன்னை சரியாக வெளிப்படுத்திக்கொள்ளத் தெரியாத, சில பிடிவாதங்களில் தேங்கிவிட்ட மனிதர்களை எல்லாருக்கும் பிடிக்காது. அப்படி ஒருவர். அவரது ஆன்மா சாந்தியடைய இறைவனை வேண்டுகிறேன்.

நேரமிருப்பவர்கள் சூர்ப்பனகை சிறுகதைத் தொகுப்பையும், நேரமே இல்லாவிட்டாலும் சாதேவி தொகுப்பையும் வாங்கவும்.

ஒரு தமிழ்ப் புத்தகம். 40 பக்கங்கள் படித்தேன். முக்கியமான எழுத்தாளர். பதிப்பகக்காரர் நண்பர். அவர் வருத்தப்படக்கூடாது என்பதற்காகக் கிசுகிசு போலச் சொல்கிறேன். அந்தக் காலக் கதை என்றால், எத்தனை வருடங்களுக்கு முன்பு நடந்ததோ அதை ஒட்டிய ஒரு பேச்சுவழக்கு நம் மனதில் பதிவாகி இருக்கிறது. புராண காலம் என்றால் ஒரு பேச்சு வழக்கு, அரசர் காலம் என்றால் அதற்கு ஒரு பேச்சு வழக்கு என நமக்குப் பழக்கப்பட்டுப் போயிருக்கிறது. அதை மாற்றுவதில் தவறில்லை. சரியான ஆதாரத்தோடு சரியான பின்பலத்தோடு மாற்றினால் பரவாயில்லை. அதை ஒரே அடியாக மாற்றுகிறேன் என்பதும், அதற்கும் தாண்டி போவதும் நிச்சயம் நம்மைப் புத்தகத்திலிருந்து அந்நியமாக்கிவிடும். எனக்கும் அப்படித்தான் நடந்தது. அதிலும் குறிப்பாக, கடவுள் ‘இப்ப பாருடா’ என்று சொல்லிவிட்டு ‘வில்லனை’ அடிப்பதை எல்லாம் தாங்கிக் கொள்ளும் மனவலிமை எனக்கில்லை.

சில நாவல்களைப் படிக்கும்போது ஒரு புல்லரிப்பு ஏற்படும். அது சில சமயம் வெகுஜன நாவலாக இருக்கும். சில சமயம் தீவிர இலக்கிய நாவலாக இருக்கும். எதனால் புல்லரிப்பு ஏற்படுகிறது என்பது நாம் என்ன படிக்கிறோம், நம் மனநிலை என்ன, நம் நிலைப்பாடு என்ன என்பதையெல்லாம் பொருத்தது. இன்று சமூக ஊடகங்களில் எந்த ஒரு சீரியஸ் விஷயத்தையும் தொடர்ச்சியாகச் சொல்வதன் மூலம் அதைக் கேலிச் சொல்லாடலாக மாற்றிவிடலாம். எல்லையில் வீரர்கள் என்பதைச் சொல்லலாம். நம் முன்னோர்கள் ஒன்றும் முட்டாள்கள் அல்ல என்பதைச் சொல்லலாம். இப்படிச் சொல்வதற்கு ஏற்றமாதிரிதான் சிலர் நடந்து கொள்கிறார்கள் என்பதும் உண்மைதான். ஆனால் எல்லா நேரங்களிலும் இந்தக் கேலிச் சொல்லாடல் அதன் நிஜமான நோக்கத்துடன் சொல்லப்படுவதில்லை.

ஒரு நாவல் முழுக்க, பக்கத்துக்குப் பக்கம், வரிக்கு வரி, வார்த்தைக்கு வார்த்தை, நம் முன்னோர்கள் ஒன்றும் முட்டாள்கள் அல்ல என்பதை நிரூபித்துக் கொண்டே இருந்தால் எப்படி இருக்கும்? திரைப்படங்களில் பன்ச் வசனம் என்று கேள்விப் பட்டிருக்கிறோம். ஒரு படத்தின் வெற்றிக்கு அது உதவும் என்பதற்காகப் படம் முழுக்க பன்ச்சாக இருந்தால்? பிடிக்காது என்றுதானே நினைக்கிறீர்கள்? உண்மைதான். ஒருவேளை, அதாவது ஒருவேளை அப்படிப் படம் முழுக்க பன்ச்சாக இருந்து, அதுவும் மிகவும் நன்றாக இருந்துவிட்டால்? அது ஒரு கற்பனைத் திரைப்படமாக மட்டுமே இருக்க முடியும் என்று நினைக்கிறீர்களா? அப்படி ஒரு கனவு நாவல்தான் புகார் நகரத்துப் பெரு வணிகன்.

உண்மையில் இது ஒரு பழிவாங்கும் படலம் உள்ள நாவல். பழி வாங்கும் படலம் நான்கு வரிகள் என்றால் நாலாயிரம் வரிக்குச் சொல்லப்படுபவை எல்லாம் தமிழனின் பெருமைகளே. கவனியுங்கள். தமிழின் பெருமை அல்ல. அதுவும் இருக்கிறது. ஆனால் வரிக்கு வரி வார்த்தைக்கு வார்த்தை சொல்லப்படுவது தமிழனின் பெருமைதான். அதுவும் ஆதாரத்தோடு. அதுவும் விளக்கமாக. மிக முக்கியமாக எந்த ஒரு இனத்தின் மீதும் எந்த ஒரு பகுதியின் மீதும் வெறுப்பைத் தூவாமல் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. ஏன் இது கனவு நாவல் என்று புரிகிறதா?

எந்த ஒன்றைப் பற்றியும் விரிவான, மிக மிக மிக விரிவான செய்திகளைப் பட்டியலிட்டே தீருவது என்ற முடிவோடு நாவலை எழுதி இருக்கிறார் பா.பிரபாகரன். இவர் எழுதிய முதல் நூலான ‘குமரிக் கண்டமும் சுமேரியமும்’ ஒரு சூப்பர் ஹிட் புத்தகம். இந்த நூலில் பிரபாகரன் திகைக்க வைக்கிறார். ஒரு கட்டத்தில், ‘சாமி போதும்’ என்று அவரை அழைத்து வந்து காலில் விழுந்துவிடலாமா என்று கூடத் தோன்றுகிறது. படிக்கும் நமக்கு மூச்சு வாங்குகிறது. ஆனால் பிரபாகரன் அசருவதே இல்லை. விட்டால் இன்னும் ஆயிரம் பக்கங்களுக்குத் தமிழர்களின் பெருமைகளை அள்ளித் தெளித்துப் போய்க்கொண்டே இருப்பார் போல.

வரிக்கு வரி வார்த்தைக்கு வார்த்தை என்று சொன்னேன் இல்லையா? அது மிகைப்படுத்திச் சொன்னது அல்ல. சும்மா நானாக என் கற்பனையில் ஒரு உதாரணம் சொல்கிறேன். கப்பலில் பயணித்தார்கள். காற்று அடித்தது. திசையைப் பார்த்தார்கள். கப்பலோடி யோசித்தான். இந்த நான்கு வரிகளைச் சொல்ல வேண்டும் என்றால் பிரபாகரன் என்ன செய்கிறார் தெரியுமா? கப்பல் என்றால் அதில் எத்தனை வகை, என்ன என்ன வகை, ஒவ்வொன்றின் பெயர் என்ன என்று சொல்கிறார். பயணம் என்றால் எப்படிப்பட்ட பயணம் என்று ஒரு விளக்கம். காற்று என்றால் எத்தனை வகையான காற்று, எத்தனை வகையான திசை என்றெல்லாம் ஒரு பட்டியல். திசை என்றால் எத்தனை திசை என்று பட்டியல். கப்பலோடி என்றால், எத்தனை வகையான கப்பலோடிகள், ஒவ்வொருவரின் பெயர் என்ன, அவர்களுக்கு என்ன என்ன வேலை இப்படியான பட்டியல். நான் சொன்னது 1% கூட இல்லை! இப்போது யோசித்துப் பாருங்கள். நானூறு பக்க நாவலில் எத்தனை விளக்கங்கள் இருக்கும் என்று. எத்தனை பட்டியல் இருக்கும் என்று. கிட்டத்தட்ட ஒரு என்சைக்ளோபீடியாவையே கையில் தந்துவிட்டார் பிரபாகரன். சேலை என்றாலும் பட்டியல், உணவு என்றாலும் பட்டியல், முலைக்கச்சை என்றால்கூட பட்டியல்தான். அவர் என்ன என்ன பட்டியல் இட்டிருக்கிறார் என்பதைத் தனியே தொகுத்தால் அவையே இருநூறு பக்கங்கள் வரும்.

ஈழம், சீனா என்றெல்லாம் செல்லும் நாவல், சீனாவைக் கொஞ்சம் நெருக்கமாகவே காட்டுகிறது. அதுவும் அந்தக் கால சீனா, அவர்களின் வணிகம், அவர்களின் வாழ்க்கை முறை என்று கொஞ்சம் விரிவாகவே சொல்கிறது. பட்டியலும் விளக்கமும் தமிழர்களுக்கு மட்டும் அல்ல, சீனர்களுக்கும் உண்டு!

தவறவிட்டுவிடக் கூடாத நாவல். தமிழர்களின் பெருமைக்கு மகுடம் தந்திருக்கிறார் பிரபாகரன். அதிலும் எந்த ஒரு மொழியையும் இகழாமல், இந்தியாவை வெறுக்காமல், நிஜமான தமிழ் உணர்வுடன் கூடிய நாவல் இது. இதற்காகவே இந்த நாவலுக்கு சாகித்ய அகாடமி விருது தரப்படவேண்டும். அத்தனை முக்கியமான நாவல் இது. Dont miss it.

ஆன்லைனில் அச்சுப் புத்தகமும், இபுத்தகமும் கிடைக்கும். அமேஸான், ஃப்ளிப்கார்ட், டயல் ஃபார் புக்ஸில் தேடிப் பாருங்கள்.

பொதுவாக யூடியூப் பார்ப்பது என்பது எனக்கு எரிச்சல் தரும் விஷயம். வீடியோக்களை தேவை ஏற்பட்டால் ஒழிய பார்க்கவே மாட்டேன். சில வீடியோக்களை பார்த்தால் மட்டும்தான் புரியும். தமிழ் ஹெரிடேஜ் வீடியோக்கள் போல. இப்படி இல்லாமல் கேட்டாலே புரியும் வீடியோக்கள் யூ டியூப்பில் கொட்டிக் கிடக்கின்றன. நான்கு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வாக்கிங் போக ஆரம்பித்தபோது முதலில் இளையராஜா பாடல்களைக் கேட்டேன். பின்பு ஊத்துக்காடு பாடல்கள். பின்பு பித்துக்குளி முருகதாஸ். பின்பு சகஸரநாமம். ஒரு கட்டத்தில் இவை எல்லாமே சலிப்பேற்படுத்த, யூ டியூப் வீடியோக்களை ஆடியோ ஃபைல்களாக டவுன்லோட் செய்து கேட்க ஆரம்பித்தேன். மிகவும் பிடித்துப் போய்விட்டது. ஏன்? ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு விதமாகக் கேட்கலாம். ஒரே விஷயம் தரும் சலிப்பு இதில் இருக்காது. முதலிலேயே தரவிறக்கம் செய்து வைத்துக்கொள்வதால் இணையம் கிடைக்குமா என்கிற பிரச்சினை கிடையாது. பின்பு சில நாள் பாட்காஸ்ட் கேட்டுக்கொண்டிருந்தேன்.

இந்த சமயத்தில்தான் புத்தகங்களைக் கேட்க ஆரம்பித்தேன். ஆடியோ புக்கில் வருவது போல நின்று நிதானித்து துக்கப்பட்டு சிரித்து உணர்வுடன் வாசிப்பதைக் கேட்பது எனக்கு சுத்தமாகப் பிடிக்காது. முன்பெல்லாம் ரேடியோவில் வரும் உரைச் சித்திரங்களை, நாடகங்களைக் கூடக் கேட்கமாட்டேன். எனவே என் தேவை ஆடியோ புத்தகம் அல்ல. புத்தகத்தை சாதாரணமாக வாசிப்பது போன்ற ஆடியோ மட்டுமே. எளிதாகக் கிடைத்தது பொன்னியின் செல்வன். யார் யாரெல்லாமோ அப்படியே பொன்னியின் செல்வனை வாசித்து வைத்திருந்தார்கள். லகர ளகர ழகர ரகர றகரக் கொலைகளுடன்! ஆனாலும் விடாமல் கேட்டேன். ஐம்பது அத்தியாயங்கள் கேட்டிருப்பேன். யூட்யூப்பின் சிக்கல் என்ன? ஆன்லைனில் கேட்கவேண்டும் என்றால், யூட்யூப் எப்போதும் இயங்கிக் கொண்டிருக்கவேண்டும். வேறு விண்டோவுக்குப் போக முடியாது. இணைய இணைப்பு வேண்டும். முதலிலெயே டவுன்லோட் வைத்துக்கொண்டால் நல்லது. இல்லையென்றால் சிக்கல். தினமும் டவுன்லோட் செய்வது எரிச்சலான விஷயம். அப்போதுதான் யூட்யூப்வான்ஸ்ட் என்றொரு செயலி அறிமுகம் கிடைத்தது. அட்டகாசமான ஆப். இன்றுவரை இதையே பயன்படுத்துகிறேன். ப்ளே செய்துவிட்டு, மொபைலை தூக்கத்தில் (ஸ்லீப் மோடில்) போட்டுவிடலாம். யூட்யூப் போலப் படுத்தாது. இதில்தான் அத்தனை டிவி விவாதங்களையும் கேட்பேன். கேட்கிறேன். நேர்காணல் உட்பட. இதில்தான் அல்கெமிஸ்ட் (தமிழில்) புத்தகம் கேட்டேன்.

தற்செயலாக கூகிள் ப்ளே புக்ஸில் மேய்ந்துகொண்டிருந்தபோது ஆங்கிலப் புத்தகத்தை இப்படிக் கேட்கும் வசதி இருப்பதைக் கவனித்தேன். இந்திய ஆங்கில உச்சரிப்பில் கேட்கலாம். ஆங்கிலப் புத்தகங்களைக் கேட்க ஆரம்பித்தேன். ஒரு நாளைக்கு 40 நிமிடம் நடையில் 40 பக்கங்கள் கேட்டால், ஒரு வாரத்தில் ஒரு புத்தகத்தைக் கேட்டு முடித்துவிடலாம். முக்கியமான மூன்று புத்தகங்களை இரண்டு மாதங்களில் கேட்டு முடித்தேன். ஆங்கிலத்தில் இருக்கிறது, தமிழில் இருக்காதா என்று தேடியதில், அப்டேப் செய்யப்பட்ட ஆண்ட்ராய்ட் வெர்ஷனில் தமிழிலும் அது பேச ஆரம்பித்தது. தமிழ்ப் புத்தகங்கள் கேட்க ஆரம்பித்தேன். நமக்குத் தேவையான அளவுக்கு வேகத்தையும் pitchஐயும் வைத்துக்கொள்ளும் வசதி ஆண்ட்ராய்டில் இருக்கிறது. யூ ட்யூப்பிலும் இந்த வசதி உண்டு. எனவே எளிதாகக் கேட்க முடிந்தது. சில உச்சரிப்புப் பிரச்சினைகள் நிச்சயம் இருக்கும். — என்று இருந்தால் அடிக்கோடு அடிக்கோடு அடிக்கோடு என்று வாசிக்கும். 🙂 புள்ளி வந்தால் ஒரு நொடி நிறுத்தி வாசிக்கும். இனிஷியலுக்குப் பிறகு வரும் புள்ளியாக இருந்தாலும்! சூப்பர்ஸ்க்ரிப்ட்டில் எண் கொடுக்கப்பட்டிருந்தால், சத்தியத்துக்குக் கட்டுப்பட்டது போல் அந்த எண்ணையும் வாசிக்கும்! இத்தனையையும் மீறி 90% அட்டகாசமாக இருக்கும். நிறைய கேட்க ஆரம்பித்தேன்.

கூகிள் ப்ளே புக்ஸில் மட்டுமே இந்த வசதி இருக்கிறது. கிண்டிலில் ஐபேடில் உள்ளது, ஆண்ட்ராய்டில் இல்லை. ஆண்ட்ராய்டில் கிண்டில் புத்தகங்களைக் கேட்க சுற்றி வளைத்து ஒரு வழி உள்ளது. ஆக்ஸெஸபிளிட்டி மூலம். அதையும் செய்து பார்த்தேன். ஆனால் அது தொல்லை பிடித்ததாக இருக்கிறது. கூகிள் ப்ளே புக்ஸ் போல் வசதியாக இல்லை. சீக்கிரமே கிண்டிலில் read aloud வரும். அப்போது இது அடுத்த கட்டத்துக்குப் போகும்.

இதில் என்னவெல்லாம் நடக்கலாம்? இப்போதைக்கு பிடிஎஃப் தமிழை எந்தச் செயலியும் வாசிப்பதில்லை. இது நடந்தால் அடுத்த பாய்ச்சல் நிகழும். இப்போதைகு ஒவ்வொரு வரியாக வாசித்து வாசித்துச் சொல்கிறது. இது கொஞ்சம் அடுத்த கட்டத்துக்குப் போய், ஒரு புத்தகத்தையே உள்ளிட்டுவிட்டால், அதுவே வாய்ஸ் ஃபைலாக மாற்றித் தந்துவிடும் தொழில்நுட்பம் எந்த நேரத்திலும் வரலாம். இப்போது கூட வந்திருக்கலாம். இது நிகழ்ந்தால் அடுத்த பாய்ச்சல். எந்த ஒரு புத்தகத்தையும் கேட்டுவிட முடியும். இன்னொரு பக்கம் கூகிள் text to voiceஐ இன்னும் மெருகேற்றினால் போதும். எந்த ஒரு புத்தகத்தையும், அது வேர்ட் ஃபைலாக இருந்தாலும், இபப் அல்லது மொபி ஃபைலாக இருந்தாலும், பிடிஎஃபாக இருந்தலாலும் கேட்க முடியும். இது கூடிய விரைவில் நடக்கத்தான் போகிறது. வண்டி ஓட்டிக்கொண்டே கேட்கலாம். படுத்துக்கொண்டு கேட்கலாம். ஆடியோ புக் என்கிற செயற்கைத்தனத்தை விரும்பாதவர்களுக்கு இந்த இயல்பான வாசிப்பு ஆடியோ புக் ஒரு வரப்பிரசாதம். தினமும் இரண்டு மணி நேரம் வேலைக்கு வண்டியில் பயணப்படுபவர்கள் ஒரு வருடத்தில் நாற்பது புத்தகங்களையாவது கேட்டு முடித்திருக்கலாம். ஆண்ட்ராய்ட் வாசிப்பில் கேட்கும் பெண் குரலும் ஆண்குரலும் என் நண்பர்களாகிவிட்டார்கள். இன்னும் சிறிது நாளில் அவர்கள் என்னுடன் பேச ஆரம்பித்துவிடுவார்களோ என்று நினைக்கும் அளவுக்கு!

இதன் பிரச்சினைகள் என்ன? பைரஸி இன்னும் உச்சத்துக்குப் போகும். இப்போதே மின்னூல் போலிப் பதிப்புகளையே பதிப்பகங்களால் எதுவும் செய்யமுடியாது என்ற நிலை வந்துவிட்டது. அதோடு இதுவும் சேர்ந்து கொள்ளும். கிண்டிலில் ஒரு புத்தகத்தைப் போட்ட மறுநாள் அதே புத்தகத்தை எதோ ஒரு யுவதியோ யுவனோ வாசித்து அது யூட்யூப்பில் கிடைக்கும். 🙂

பின்குறிப்பு: தலைப்பை ஏன் இப்படி வைத்திருக்கிறேன் என்றால், சொல்வனம் வலைத்தளத்தை சிறிது நேரம் வாசித்துக் கொண்டிருந்தேன்.