ஹரன் பிரசன்னா

கருணாநிதி ஜெயலலிதாவைப் பற்றி இப்படிப் பேசியிருக்கிறார். ஜெயலலிதா என்ன பேசினார் என்று தெரியவில்லை. அதுவும் இதுபோன்ற ‘கண்ணியத்துடன்’ இருந்தால் அதையும் இங்கே பகிர்வேன். பொதுவாக ஜெயலலிதா அடிக்கடி கண்ணியக்குறைவாகப் பேசுபவர் அல்ல. அவர் கண்ணியம் தவறிப் பேசியது என்று யோசித்துப் பார்த்தால், சென்னா ரெட்டியைப் பேசியது நினைவுக்கு வருகிறது. வேறு ஏதேனும் இருந்தால் இங்கே கமெண்ட்டில் சொல்லவும். கருணாநிதி பேசிய கண்ணியமற்ற வரிகளைத் தொகுத்தால் ஒரு புத்தகமே போடலாம் என்று நினைக்கிறேன்.

பெண்ணென்றால் என்னவும் பேசலாம் என்பதை இதில் பார்க்கிறேன். நடிகைகளுக்கு மட்டுமல்ல, முதலமைச்சரே ஆனாலும் பெண்ணென்றால் இளக்காரம்தான். பெண்ணிய செலக்டிவ் அறச்சீற்றங்களில் இது வராது என்பது கூடுதல் தகவல்.

கருணாநிதி ஃபேஸ்புக்கில் எழுதியது:

நாடாளுமன்றத் தேர்தல் வரப் போகிறது என்ற செய்தி வந்தாலும் வந்தது; நடுத்தெரு நாராயணியாம் ஜெயலலிதாவுக்கு """"நடுங்கா நாக்கழகி"" என்று பட்டமும் பதக்கமும் கிடைக்க வேண்டுமென்ற நப்பாசையோடு யாரைப் பார்த்துக் குரைக்கலாம், எவரைத் தாக்கிக் கடித்துக் குதறலாம் என்ற வெறி பிடித்து விட்டது.

ஃபேஸ்புக் லிங்க்: https://www.facebook.com/Kalaignar89/posts/672757329403142

ஸ்கிரீன் ஷாட்:

ஜெயலலிதாவின் இந்த அறிக்கையைத் தொடர்ந்தே கருணாநிதி இப்படிப் பேசியிருக்கிறார் என்று நினைக்கிறேன்.

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=712695455427166&id=182480735115310

துக்ளக்கில் 83 வாரங்களாக வெளிவரும் திராவிட மாயை ஒரு பார்வை பகுதியின் இந்த வார கட்டுரை இங்கே. ஈவெரா தேவைப்பட்டால் எப்படி வேண்டுமானாலும் பேசுவார் என்பதற்கு இது இன்னுமொரு எடுத்துக்காட்டு.

 
நன்றி: துக்ளக்

இதுபோல் அவர் ‘பறச்சிகளெல்லாம் ரவிக்கை போட ஆரம்பிச்சா துணிப்பஞ்சம் வந்திராதா’ என்று ஒரு பேட்டியில் சொல்லியிருக்கிறார்! அந்தப் பேட்டியின் சுட்டி கிடைத்தால் இங்கே சேர்த்து வைக்கிறேன். இதுகுறித்து முரசொலி வெளியிட்ட கார்ட்டூனை (வெசாவின் கட்டுரையில்) இங்கே படிக்கலாம்.

இன்றைய (15-அக்டோபர்-2013) தமிழ் தி ஹிந்துவில் வித்யா சுப்ரமணியம் எழுதிய ஆர் எஸ் எஸ் குறித்த கட்டுரை வெளியாகியுள்ளது. மோசமான கட்டுரை. படேலிடம் ஆர் எஸ் எஸ் வாக்குக் கொடுத்ததாம். என்னவென்று? அரசியலில் பங்கேற்காது என்று. அதனால்தான் ஆர் எஸ் எஸ்ஸின் தடை நீக்கப்பட்டதாம். அப்படி இருக்கும்போது இப்போது எப்படி அரசியலில் பங்கேற்கலாம் என்று கேட்கிறது கட்டுரை. இப்போது ஆர் எஸ் எஸ் என்ன பங்கெடுத்தது? மோதியின் பிரதம வேட்பாளர் அறிவிப்பில் ஆர் எஸ் எஸ்ஸின் பங்கு இருக்கிறதாம்.

* இத்தனை நாளாக ஆர் எஸ் எஸ் பிஜேபியின் நடவடிக்கைகளில் பங்கேற்கவில்லை என்று வித்யா சுப்பிரமணியம் நம்புவது வேடிக்கை. இப்போதைப் போலவே எப்போதும், நேரடியாகவா மறைமுகமாகவா என்று சொல்லமுடியாத வண்ணம், ஆர் எஸ் எஸ் பாஜகவில் தன் அதிகாரத்தைச் செலுத்தியே வந்திருக்கிறது.

* ஆர் எஸ் எஸ் தன் அதிகாரத்தை பாஜகவிலிருந்து விலக்குமானால் நான் பாஜகவை மற்றுமொரு சாதாரணக் கட்சியாகவே பார்ப்பேன். அத்தனையையும் மீறி பாஜவை ஓரளவு நான் நம்பக் காரணம் இந்த ஆர் எஸ் எஸ் அதிகாரமே. பாஜகவில் இருக்கும் ஆர் எஸ் எஸ் தொண்டர்களே கட்சியின் தூண்கள். 

* படேலிடம் வாக்குக் கொடுத்துவிட்டார் என்று பலமுறை வித்யா சுப்ரமணியம் கிட்டத்தட்ட கதறியிருக்கிறார். படேல் மேல் அத்தனை மதிப்பா? சரி ஒழியட்டும். அன்று வாக்குக் கொடுத்துவிட்டால், அதன் பின்பு ஆர் எஸ் எஸ் தன் நிலையிலிருந்து மாறவே கூடாதா என்ன? 

* படேலிடம் வாக்குக் கொடுத்ததைச் சொல்லும் வித்யா சுப்ரமணியம், ஆர் எஸ் எஸ் தன் தொண்டர்களை கட்சிகளில் இணைந்து பணியாற்ற அனுமதித்தது என்றும் சொல்கிறார். அப்புறம் என்ன? கட்சிகளில் சேர்ந்து பணியாற்ற அனுமதிப்பது என்பது கைதட்டிக்கொண்டிருக்கவா? அதிகாரத்தைச் செலுத்தத்தானே!

* கோல்வல்கர் அதிகாரத்தின் மேல் வெறுப்பு உள்ளவராக இருந்தார். எனவே அவர் அரசியல் நடவடிக்கைகளில் இருந்து ஒதுங்கி இருந்தார். ஆனால் அப்போதே அரசியலில் நேரடியாகப் பங்குபெறவேண்டும் என்ற குரல்கள் ஒலிக்கத்தான் செய்தன. தேவரஸ் இதனை முக்கியமான விஷயமாகவே பார்த்தார். எனவே இது புதிய கண்டுபிடிப்பல்ல.

* கோல்வல்கர் மன்றாடினார் என்றொரு எள்ளல். உண்மையில் அவர் மன்றாட மட்டும் செய்யவில்லை. மிகக் கடினமான காலகட்டத்தில் ஆர் எஸ் எஸ் என்ற இந்தியாவின் உன்னத அமைப்பை வழி நடத்தும் அவருக்கு தன் காரியம் ஒவ்வொன்றும் எத்தனை முக்கியமானது என்று தெரிந்திருந்தது. எனவே அரசுக்கு உகந்தமொழியில் சொல்லிப் பார்த்தார். பின்பு வேறு வழியில்லை என்றால் ஆர் எஸ் எஸ் அரசியலில் நேரடியாகப் பங்குபெற வேண்டியிருக்கும் என்ற முடிவை நோக்கி ஆர் எஸ் எஸ் செல்வதைப் பார்த்து பயந்த நேரு அரசு தடையை நீக்கியது. ஏன் இந்தப் பயம்? அன்றைய காங்கிரஸில் ஹிந்துமதத்தைப் போற்றிய, தேசியத்தை உயிராக மதித்த பலர் இருந்தனர். எனவே ஆர் எஸ் எஸ் நேரடியாக அரசியல் களத்துக்கு வந்தால் காங்கிரஸை உட்கொண்டுவிடும் என்று நேருவுக்குப் புரிந்திருந்தது. இதைவைத்து விளையாடித்தான் ஆர் எஸ் எஸ் தடையை நேருவிய அரசு நீக்கியது. எனவே மன்றாடுதல் என்னும் வார்த்தை எள்ளலோடு வரலாறு முடிந்துவிடவில்லை. தன் கட்சியைக் காப்பாற்றவே நேருவிய அரசு தடையை நீக்கியது. காந்தி கொலையில் ஆர் எஸ் எஸுக்குப் பங்கிருக்க வாய்ப்பில்லை என்று படேலும் நேருவிய அரசும் உறுதியாக நம்பியபின்பும் ஏன் ஆர் எஸ் எஸைத் தடை செய்யவேண்டும்? இந்த உறுதிமொழியைப் பெறத்தான்.

இத்தனை உண்மைகளைப் புதைத்துவிட்டு ஒரு கட்டுரை வெளியாகியிருக்கிறது.

இதேபோல் சீனாவுக்கும் ரஷ்யாவுக்கும் வால் பிடித்த கம்யூனிஸ்ட்டுகளின் கணக்குகளுக்குப் பணம் வந்த கதையையும் தமிழ் தி ஹிந்து எழுதவேண்டும்.

இதைப் பற்றிய ஃபேஸ்புக் குறிப்பு இங்கே.

சன் டிவியிடம் தோற்றுவிட்டேன். கையேந்தி மடிப்பிச்சைதான் கேட்கவேண்டியிருக்கிறது. சனிக்கிழமையும் ஞாயிற்றுக் கிழமையும்தான் நிம்மதியாக இருந்தோம். கடந்த இரண்டு நாள்களாக நிம்மதியில் விழுந்தது இடி. இனி சனி அன்றும் மெகா தொடர்கள் உண்டாம். ஒவ்வொரு சீரியலிலும் நடிகர்கள் வந்து, நாங்க சனிக்கிழமையும் வருவோமே பெப்பே என்கிறார்கள். மிரண்டு போயிருக்கிறேன்.

இருப்பது சிங்கிள் பெட்ரூம் வீட்டில். எனவே மெகா தொடர்கள் பார்ப்பவர்கள் பார்க்கட்டும் என்று வேறு எங்கும் செல்லவும் முடியாது. என் அம்மாவை அடக்கி வைக்கவும் முடியாது. ’காசு கொடுத்துதான் எங்கயும் போகமுடியாது. வீட்ல நேரம் போகப் பார்க்கறதும் ஒனக்கு பொறுக்கலையா?’

என் மாமாவுக்கு காது கேக்காது. எனவே அவர் வீட்டில் அவர் மெகா சீரியல் பார்க்கும்போது டிவி சத்தத்தை மினிம் 70ல் வைத்துத்தான் கேட்பார். அந்தத் தெருவே ம்யூட் செய்துவிட்டு இந்த வசனத்தைக் கேட்டுக்கொண்டே அவரவர்கள் வீட்டில் அதே சீரியலைப் பார்க்கலாம். 

இதிலெல்லாம் இருந்து விடுபடுவது சனிக்கிழமைகளில்தான். அதற்கும் உலை வைக்கிறார்கள் சன் டிவிக்காரர்கள். தயவுசெய்து இந்தக் கொலை முயற்சியை உடனே கைவிடுங்கள். இது நல்லதல்ல. ப்ளீஸ். இதற்குமேல் அழுதுடுவேன்.

தங்கமீன்கள்

உணர்ச்சிகரமான களத்தை மையமாக வைத்து எடுக்கப்பட்ட படம். தந்தைக்கும் மகளுக்குமான உறவைக் காட்டியிருக்கிறார் இயக்குநர் ராம். தன் மகள் ஆசைப்பட்ட எதையும் செய்யத் துடிக்கும் ஒரு தந்தைக்கும் மகளுக்கும் இடையேயான பாசப் பரிமாறல்தான் தொடக்கக் காட்சி முதல் இறுதிக் காட்சி வரை.

இயற்கையான அறிவோடு இருக்கும் தன் மகள் பள்ளியில் மதிப்பெண்கள் பெறாத ஒரே காரணத்தால் புறக்கணிக்கப்படுவதை ராம் தன் பாணியில் சொல்லியிருக்கிறார். பல காட்சிகள் மிகவும் நெகிழ்ச்சியாக உள்ளன. பல இடங்களில் வசனம் பளிச். இது போன்ற ஒரு படத்துக்கு இத்தனை இடங்களில் மக்கள் கைத்தட்டுவதைப் பார்க்க மகிழ்ச்சியாக உள்ளது.
இயக்குநர் ராமைத் தவிர எல்லாருமே நன்றாக நடித்திருக்கிறார்கள்.

இயக்குநர் ராம்கூட அந்தப் பாத்திரமாகவே வாழ்ந்திருக்கிறார் என்றாலும், கொஞ்சம் அதிகமாக வாழ்ந்துவிட்டார். இயக்குநர் ராமின் மகளாக வரும் சுட்டிப் பெண் (சாதனா)  வெகு அழகாக நடித்திருக்கிறார். ஆரம்பக் காட்சிகளில் இந்தப் பெண்ணுடன் ஒன்றிக்கொள்ள கொஞ்சம் நேரமானாலும், போகப் போக ஒட்டிக்கொள்கிறார்.

அதேபோல் ’பூரி’ குழந்தையும். பள்ளியில் ஆசிரியர்களாக வரும் நடிகைகள் எல்லாருமே வெகு இயற்கையாக நடிக்கிறார்கள்.
ஒரே ஒரு காட்சியில் வரும் ஹெவிட்டா டீச்சர் (லக்ஷ்மி ராய்?), ராமின் தங்கையாக வரும் நடிகை, இருவரின் நடிப்பும் மிக இயல்பாக உள்ளது.

ராமின் மனைவியாக வரும் ஷெல்லி கிஷோரைப் பற்றித் தனியே குறிப்பிடவேண்டும். கொஞ்சம் கூட மிகை நடிப்பு ஆகிவிடாத அற்புதத்தை அவர் நிகழ்த்திக் காட்டியிருக்கிறார். ஒவ்வொரு காட்சியிலும் அவர் காண்பிக்கும் உணர்ச்சிகள் பிரமிக்க வைக்குகின்றன.

மிகச் சிறந்த பின்னணி இசை. நல்ல கேமரா. கூர்மையான வசனங்கள். இத்தனை இருந்தும், படம் ஏன் மனத்தை அள்ளிக்கொள்ளவில்லை? இயக்குநர் ராமின் குழப்பங்களே காரணம்.

பாசக்காரத் தந்தை ஏன் ஒரு சைக்கோ போல் நடிக்கிறார் என்பதைப் புரிந்துகொள்ளமுடியவில்லை. ‘கற்றது தமிழ்’ சுமையை இந்தப் படத்திலும் தேவையில்லாமல் ராம் சுமந்திருக்கிறார்.

தமிழ்நாட்டில் பாசம் என்றாலே ஓவென்று கதறக் கதறத்தான் காட்சிப்படுத்தவேண்டும் என்ற தங்கர்பச்சான்தனத்தைத் தவிர்த்திருக்கலாம். இது படத்தின் மிகப் பெரிய குறை.

படம் தந்தை மகள் பாசத்தைச் சொல்கிறதா, கல்வி முறையின் போதாமையைச் சொல்கிறதா என்பதில் அடுத்த குழப்பம். இரண்டையும் ஒருசேரச் சொல்ல முயன்றதில், இப்படியுமில்லாமல் அப்படியுமில்லாமல் வந்து நிற்கிறது திரைப்படம். இதில் வறுமை தரும் அலைக்கழிப்புகளும் குடும்பச் சிக்கல்களும் உண்டு. இவையெல்லாம் இல்லாமல் நேர்க்கோடுபோல் எடுக்கமுடியாதுதான். ஆனால் நேரடியான கதையாக எதைச் சொல்கிறாரோ அதற்கு உதவுவது போல் இல்லாமல், அதைவிட வீரியமாக இவை வெளிப்பட்டுவிட்டன.

நாடகத்தனம் அடுத்த பிரச்சினை. புனைவு என்பதே எப்படியும் ஒரு நாடகத்தன்மையைக் கொண்டதுதான். அதற்காக இத்தனை நாடகத்தனமா? ஒரு நாய்க்குட்டியை வாங்குவதற்காக, மகள் கேட்டுவிட்டாள் என்பதற்காக அதனை வாங்கியே தீரவேண்டிய கட்டாயத்துக்காக, ராம் மலையேறி இறங்கும் காட்சிகள் எல்லாம் சிவாஜி காலத்தவை.

கடைசி காட்சியில் எங்கே அந்தக் குழந்தை இறந்துவிடுமோ என்ற பதைபதைப்பில், அப்படி ஒருவேளை இறந்துவிட்டால் இந்தத் தமிழ்நாடு அதை எப்படித் தாங்குமோ என்ற நொடியில், ஆசுவாசப்படுத்தினார் இயக்குநர் ராம். இதற்காக அவரைப் பாராட்டவேண்டும்.

பள்ளியில் ஆசிரியரைக் குறை சொல்கிறார் ராம். ஆனால் பள்ளி ஆசிரியர்கள் அப்படி எதுவுமே தப்பாகச் செய்துவிடவில்லை! ஏன் ராம் கொந்தளிக்கிறார் என்று புரியவில்லை. அதிலும் அந்தப் பெண், இந்தப் பள்ளி வேண்டாம், அரசுப் பள்ளி போதும் என்கிறாள். அப்போது அதனை மறுக்கும் ராம், கடைசிக் காட்சியில் அதையே செய்தியாக வைக்கிறார். தன் மகள் படும் அத்தனை சிரமங்களையும் தெரிந்து வைத்திருக்கும் ஒரு ஆப்பா அப்போது ஏன் மறுத்தார், பின்னர் ஏன் மாறினார் என்பதற்கான காட்சிகளை விவரித்திருக்கலாம். விட்டுவிட்டார்கள்.

உண்மையில் இத்திரைப்படம் ஒவ்வொரு பெற்றோரும் பார்க்கவேண்டிய படம். எப்படி தப்பாக நடந்துகொள்ளக்கூடாது என்பதற்காக. ஒவ்வொரு தந்தையும் பார்க்கவேண்டிய படம். எப்படி ஒரு குழந்தையை வளர்க்கக்கூடாது என்பதற்காக.

பெண் குழந்தையைப் பெற்ற ஒவ்வொரு தந்தையும் என்ற வசனம் இப்படம் வருவதற்கு முன்பே வெகு பிரசித்தம். ஆனால் இப்படத்தின் கதையமைப்பைப் பொருத்தவரை அக்குழந்தை பெண் குழந்தையாக இருந்தாகவேண்டிய கட்டாயம் எங்குமே தென்படவில்லை. ஆண் குழந்தையாக இருந்திருந்தாலும் இத்தனை கஷ்டங்களும் அப்படியே செல்லுபடியாகும். எனவே ஆனந்த யாழை மீட்டுகிறாயைப் பார்த்துவிட்டு உணர்ச்சிவசப்பட்டு பெண் குழந்தைகளைத் தூக்கிச் செல்லும் அப்பாக்கள், ஆண் குழந்தைகளையும் (இருந்தால்) தூக்கிச் செல்லுங்கள்.

கதையை ஒருமுகப்படுத்தி, தான் சொல்ல வரும் செய்திக்கான எதிர் நிலையை வலிமையாகச் சொல்லும் காட்சிகளை மனதில் வைத்து அதற்கு நிகரான இயக்குநரின் வாதங்களை முன்வைத்து, சலிக்க வைக்கும் சில காட்சிகளை நீக்கியிருந்தால் இன்னும் மனதில் ஒட்டியிருக்கும் இந்தப் படம். ஆனாலும் வீட்டோடு பார்க்கத்தக்க, சில பிரச்சினைகளைப் பேச நினைக்கும் ஒரு படத்தை எடுத்ததற்காக இயக்குநர் ராமையும், இது போன்ற படத்தைத் தயாரிக்க நினைக்கும் கௌதம் மேனனையும் பாராட்டவேண்டும்.

தங்கமீன்கள் – 42%

(தமிழ் பேப்பர் திரைப்பட விமர்சனக் குழு என்ற பெயரில் எழுதியது.)

நான் எழுதிய மேல்வீடு சிறுகதை சொல்வனம்.காமில் வெளியாகியுள்ளது. வாசிக்க இங்கே செல்லவும்.

ஜெயமோகனின் வலைத்தளத்தில் புதியவர்களின் கதைகள் வெளியிடப்பட்டு, பதினோரு சிறுகதை எழுத்தாளர்கள் ஜெயமோகனால் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டிருக்கிறார்கள். ஜெயமோகன் போன்ற ஒரு மூத்த, முக்கியமான எழுத்தாளரால் இவர்கள் அறிமுகப்படுத்தப்படுவது மிக முக்கியமானது. இதனால் இவர்கள் நிச்சயம் நல்ல கவனம் பெறுவார்கள். ஜெயமோகன் இப்படிச் செய்ய நினைத்ததே, வரும் தலைமுறை மீது அவர் வைத்திருக்கும் ஆர்வத்தினால்தான். இப்படி ஏற்கெனவே பல மூத்தாளர்கள் செய்திருந்தாலும், அவற்றுக்கும் இதற்கும் உள்ள முக்கிய வேறுபாடு, இந்தப் பதினோரு எழுத்தாளர்களும் இணையத்தின் மூலம் எழுத வந்தவர்கள் என்பதே. இணையத்தின் வழியே ஒரு சிறுகதை எழுத்தாளர்கள் தலைமுறை உருவாகிவந்தால், தொடர்ந்து சபிக்கப்பட்டுக்கொண்டிருக்கும் தமிழ் இணைய உலகம் கொஞ்சம் தலை நிமிரலாம்.

மேலும் வாசிக்க இங்கே செல்லவும்.